Naslov (srp)

Analiza akustičkih karakteristika zvuka zvona : doktorska disertacija

Autor

Salom, Iva M., 1976-

Doprinosi

Mijić, Miomir, 1951-
Šumarac Pavlović, Dragana, 1967-
Despot, Boris
Ćertić, Jelena, 1970-

Opis (srp)

Za razliku od klasičnih muzičkih instrumenata, zvuk zvona nastaje oscilovanjem trodimenzionalne osnosimetrične mase. Udarom bata pobuđuju se sopstveni modovi oscilovanja, čija su posledica diskretne komponente u zvuku zvona, takozvani parcijali, a čije frekvencije nisu u harmonijskom odnosu. Iako bi se očekivalo da ovako složena struktura parcijala u ljudskom uhu stvara složenu zvučnu sliku u kojoj se prepoznaje više različitih tonova, ipak se subjektivno najčešće izdvaja jedan ton koji se naziva udarni ton, i on u muzičkom smislu predstvalja osnovnu karakteristiku zvuka zvona. Udarni ton, zajedno sa još jednim tonom (koji se nekad može prepoznati i naziva se sekundarni udarni ton) i višim parcijalima, stapa se u jedinstvenu zvučnu sliku koja čini karakterističan zvuk zvona. Zvona su bila važan deo skoro svake kulture i različitih religija kroz istoriju čovečanstva. Zbog njihovog karakterističnog zvuka, kao i činjenice da se zvono obično sluša u vrlo specifičnim duhovnim prilikama, zvuk zvona kod slušaoca izaziva karakterističan subjektivni doživljaj. Stoga je pitanje kako definisati zvono koje prijatno zvuči veoma staro. Ljudi su pokušavali da daju odgovor na ovo pitanje uzimajući u obzir fizičke mogućnosti samog zvona kao fizičkog tela zadatog specifičnog oblika, kao i poredeći zvuk različitih zvona. Prema istorijski gledano najstarijem pravilu koje i danas predstavlja osnovnu smernicu u savremenim livnicama, prvih pet parcijala dominantno utiču na subjektivni doživljaj zvuka zvona i određuju udarni ton. Smatra se da je idealan odnos frekvencija prvih pet parcijala 1 : 2 : 2.4 : 3 : 4, koji obezbeđuje udarni ton koji se jasno i čisto čuje, što je posebno važno u slučaju kada se zvono koristi kao deo muzičkog instrumenta u karilonu. Prema ovom pravilu se štimuju zvona u...

Opis (srp)

Elektrotehnika - Akustika / Electrical engineering - Acoustics Datum odbrane: 19.04.2016.

Opis (eng)

Nearly all natural musical instruments produce a sound with a harmonic or quasiharmonic structure, whereby the majority of the dominant components have frequencies that are near-integer multiples of the fundamental frequency. The human auditory system tends to perceive a single pitch, which, for most of the tones with a complex harmonic structure, corresponds to the fundamental frequency. A single integrated sound image, consisting of harmonic components, including their build up and decay rates, mainly affects the instrument tone quality. In contrast, sound of a bell consists of inharmonic overtones - partials, whose frequencies correspond to the frequencies of natural vibrational modes of the bell. Although such a rich inharmonic structure is expected to create several pitch sensations, when a bell is struck, there is usually one tone that is predominantly heard and that tone is called the strike note. However, an additional pitch sensation (usually called the secondary strike note) fuses together with partial overtones into the characteristic sound image, determining the aesthetic experience of a bell sound. Bells have been an important part of almost every culture in history. Due to their characteristic inharmonic sound as well as the habit of listening to bells on special occasions, the sound of a bell induces a very specific experience for a listener. Thus the question of how to define a pleasant sounding bell is very old. Throughout the history people have been trying to determine how a bell should sound by considering the physical characteristics and limitations of a bell, and by comparing the sound of various bells...

Jezik

srpski

Datum

2015

Licenca

Ovo delo je licencirano pod uslovima licence
Creative Commons CC BY 2.0 AT - Creative Commons Autorstvo 2.0 Austria License.

http://creativecommons.org/licenses/by/2.0/at/legalcode

Predmet

OSNO - Opšta sistematizacija naučnih oblasti, Radiotehnika. Radiolokacije

OSNO - Opšta sistematizacija naučnih oblasti, Akustika. Primenjena akustika

zvono, subjektivni test, kvalitet zvuka

OSNO - Opšta sistematizacija naučnih oblasti, Radiotehnika. Radiolokacije

OSNO - Opšta sistematizacija naučnih oblasti, Akustika. Primenjena akustika

bell, listening test, sound quality