Naslov (srp)

Urbano građanstvo : koncept i praksa : doktorska disertacija

Autor

Božilović, Jelena N., 1984-

Doprinosi

Petrović, Mina, 1959-
Vujačić, Ilija, 1953-
Backović, Vera

Opis (eng)

The topic of the dissertation is the sociological determination of the concept of urban citizenship. For that purpose, urban citizenship is primarily grounded in two ideas: the right to the city and urbanity, yet it is also analytically observed as one of the new concepts of citizenship. The basic premise upon which urban citizenship rests is that the national concept of citizenship is not sufficiently encompassing, since it neglects, through universalization and formalization of principles (on the nationality basis), the morality and values of citizenship, thus failing to provide an answer to inequalities that invade the sphere of everyday practices of city life. Therefore, urban citizenship appears as a form of supplement and ethical correction to the existing citizenship model, advocating the idea that rights and responsibilities should first be realized at the level of the city, as the primary human socio-political community. Urban citizenship particularly criticizes the neoliberal ideology, which employs a competitive atmosphere and affirmation of the capital rights to undermine the right of the citizens to make independent decisions on the use of space, which further diminishes the usable value of the city. Thus, the city is transformed into a space filled with commercial contents, and the citizens are reduced to consumerism-oriented clients, while the activistic and critical components of the citizen figure are rendered passive. Thus, urban citizenship also represents an invitation to the politicization of the citizen, primarily through the activism intended to assert one’s rights to the city. Urban citizenship actors are various social groups that face the specific barriers and feel excluded from the rights to the city in their own way, but that also manage to organize and put in joint effort to break down certain official policy barriers. The dissertation examines the gender, homosexual, environmental, immigrant perspective of the right to the city, as well as the right to the city of the poor, as some of the most conspicuous forms of inequality in space. Even though the demands of these groups basically boil down to the same goal – the strengthening of the use value of the city as opposed to the commercial value, it is shown that these urban citizenship actors are heterogeneous and fragmented from within, which positions their demands in the sphere of a depoliticized civil society and hinders the introduction of greater systemic changes.

Opis (srp)

Tema rada je sociološko određenje pojma urbanog građanstva. U tu svrhu, urbano građanstvo se prevashodno utemeljuje u dve ideje: pravo na grad i urbanitet, ali se analitički razmatra i kao jedan od novih koncepata građanstva. Osnovna tvrdnja na kojoj urbano građanstvo počiva jeste da je nacionalni koncept građanstva-državljanstva nedovoljno obuhvatan, jer univerzalizacijom i formalizacijom principa (po osnovu nacionalnosti) zapostavlja moralno-vrednosnu dimenziju građanstva i time nema odgovora na nejednakosti koje se prelivaju na ravan svakodnevnih praksi života u gradu. Stoga se urbano građanstvo pojavljuje kao vrsta dopune i etičkog korektiva postojećeg građanskog modela, zagovarajući ideju da prava i odgovornosti najpre treba realizovati na nivou grada, kao primarne čovekove društveno-političke zajednice. Urbano građanstvo posebne kritike upućuje neoliberalnoj ideologiji za koju se smatra da takmičarskom atmosferom i afirmacijom prava kapitala narušava prava građana da samostalno odlučuju o korišćenju prostora, čime se potiskuje njegova upotrebna vrednost. Time se grad pretvara u prostor ispunjen komercijalnim sadržajima, a građani svode na konzumeristički orijentisane klijente, dok se aktivistička i kritička komponenta figure građanina pasivizuju. Stoga urbano građanstvo predstavlja i poziv na politizaciju građanina, i to primarno kroz aktivizam za ostvarivanje prava na grad. Akteri urbanog građanstva su različite društvene grupe koje se na osoben način suočavaju sa barijerama i osećaju izopštenim iz prava na grad, ali takođe i uspevaju da se organizuju i kroz zajedničke napore probiju neke barijere zvanične politike. U radu se obrađuju rodna, homoseksualna, ekološka, imigrantska perspektiva prava na grad, kao i pravo na grad siromašnih, kao neke od najistaknutijih vrsta nejednakosti u prostoru. Iako se zahtevi datih grupa u osnovi svode na isti cilj – jačanje upotrebne vrednosti grada nasuprot komercijalnoj, pokazuje se da su akteri urbanog građanstva unutar sebe heterogeni i fragmentisani, što njihove zahteve smešta u sferu depolitizovanog građanskog društva i otežava postizanje većih sistemskih promena.

Opis (srp)

Sociologija - Sociologija grada / Sociology - Urban Sociology Datum odbrane: 14.2.2018.

Jezik

srpski

Datum

2017

Licenca

Ovo delo je licencirano pod uslovima licence
Creative Commons CC BY-NC 2.0 AT - Creative Commons Autorstvo - Nekomercijalno 2.0 Austria License.

http://creativecommons.org/licenses/by-nc/2.0/at/legalcode

Predmet

OSNO - Opšta sistematizacija naučnih oblasti, Sociologija grada

urbano građanstvo, grad, pravo na grad, građanstvo, državljanstvo, novi koncepti građanstva, nacionalna država, neoliberalizam, multikulturalizam

OSNO - Opšta sistematizacija naučnih oblasti, Sociologija grada

urban citizenship, right to the city, citizenship, nationality, new concepts of citizenship, city, nation state, neoliberalism, multiculturalism