Šarh qawaid al-arab
Nepoznat,
ʾIʿrāb is an Arabic term for the system of nominal and adjectival suffixes of Classical Arabic. These suffixes are written in fully vocalized Arabic texts, notably the Qurʾān or texts written for children or Arabic learners, and they are articulated when a text is formally read aloud, but they do not survive in any spoken dialect of Arabic. Even in Literary Arabic, these suffixes are often not pronounced in pausa (al-waqf); i.e. when the word occurs at the end of the sentence, in accordance with certain rules of Arabic pronunciation. (That is, the nunation suffix -n is always dropped at the end of a sentence or line of poetry; the vowel suffix may or may not be, depending on the requirements of metre). Year of publishing: 1566.
Irab je arapski termin za sistem imenskih i pridevskih sufiksa u klasičnom arapskom jeziku. Ti sufiksi se beleže u potpuno vokalizovanim tekstovima, pre svega u Kuranu ili u tekstovima koji su napisani za decu ili namenjeni onima koji uče arapski i oni se izgovaraju kada se tekst zvanično čita naglas, ali nisu opstali ni u jednom govornom dijalektu arapskog. Čak ni na književnom arapskom ti sufiksi se često ne izgovaraju u pauzi, tj. kada se reč nađe na kraju rečenice u skladu sa odrđenim pravilima izgovora arapskog jezika. (To znači da se sufiks nunacije -n često ispušta na kraju rečenice ili poetskog stiha; samoglasničkog sufiksa može biti ali ne mora, u zavisnosti od zahteva metra.) Godina izdavanja: 1566.
arapski
2012-03-15T09:22:42.526Z
Ovo delo je licencirano pod uslovima licence
Creative Commons CC BY 2.0 AT - Creative Commons Autorstvo 2.0 Austria License.
http://creativecommons.org/licenses/by/2.0/at/legalcode