Kitābu l-‘awāmil
al-Ǧurǧānî, ‘Abd al-Qāhir Ibn ‘Abd ar-Raḥmān
Unlike cursive writing based on the Latin alphabet, the standard Arabic style is to have a substantially different shape depending on whether it will be connecting with a preceding and/or a succeeding letter, thus all primary letters have conditional forms (allographs), depending on whether they are at the beginning, middle or end of a word, so they may exhibit four distinct forms (initial, medial, final or isolated). However, six letters (و ز ر ذ د ا) have only an isolated or final form, and so force the following letter (if any) to take an initial or isolated form, as if there were a word break. For example, أرارات (Ararat) has only isolated forms, because each letter cannot be connected to its adjacent one.
Za razliku od pisanih slova ćirilice ili latinice, standardni arapski stil se postiže bitno drugačijim oblikom slova u zavisnosti od toga da li će se povezati sa prethodnim i narednim slovom pa sva primarna slova imaju kondicionalne forme (alografi) u skladu sa tim da li se nalaze na početku, u sredini ili na kraju reči i mogu pokazati četiri različita oblika (početni, središnji, konačni i izolovani). Međutim, šest slova (و ز ر ذ د ا) poseduju samo izlovani ili početni oblik pa stoga primoravaju sledeće slovo (ako ga ima u reči) da bude u početnom ili izolovanom obliku, kao da je u pitanju prekid reči. Na primer reč أرارات (Ararat) ima samo izolovane forme slova jer nijedno slovo se ne može povezati sa onim koje stoji pored njega.
arapski
2012-03-30T08:41:02.629Z
Ovo delo je licencirano pod uslovima licence
Creative Commons CC BY 2.0 AT - Creative Commons Autorstvo 2.0 Austria License.
http://creativecommons.org/licenses/by/2.0/at/legalcode