Naslov (ara)

Ǧāmi‘u farā’iḍ

Autor

al-Qaysarî, ḥasan

Opis (srp)

Kuran propisuje kćeri poseban deo. U pravnoj terminologiji prema kćeri se odnosi kao prema kuranskom nasledniku ili onome ko uživa pravo na udeo (ashab al-faraid). Kuran spominje devet takvih obaveznih uživalaca prava na udeo kao što ćemo videti kasnije. Islamski pravnici su dodali još tri uz pomoć pravnog metoda kijasa (analogija). Shodno tome, u islamskom pravosuđu postoji ukupno dvanaest odnosa koji nasleđuju kao oni koji imaju prava na udeo u nasleđivanju. Ako ima sinova, deo koji pripada kćerima nije više određen jer deo kćeri je određen načelom da sin nasleđuje dva puta više od kćeri. Godina izdavanja: 1756.

Opis (eng)

The Quran gives the daughter a specific share. In legal terminology the daughter is referred to as a Quranic heir or sharer (ashab al-faraid). The Quran mentions nine such obligatory sharers as we shall see later. Muslims jurists have added a further three by the juristic method of qiyas (analogy). So in Islamic jurisprudence there are a total of twelve relations who inherit as sharers. If there are any sons the share of the daughter(s) is no longer fixed because the share of the daughter is determined by the principle that a son inherits twice as much as a daughter. Year of publishing: 1756.

Jezik

arapski

Datum

2012-03-28T09:08:11.337Z

Licenca

Ovo delo je licencirano pod uslovima licence
Creative Commons CC BY 2.0 AT - Creative Commons Autorstvo 2.0 Austria License.

http://creativecommons.org/licenses/by/2.0/at/legalcode

Predmet

Islamsko pravo

Islamic law