Risala
aš-Šayh zade, Husayn
Adam Bušnaq, Bošnjak
Konceptualizacija je delovanje uma pri čemu shvata jednu (mada ne nužno jednostavnu) suštinu ili bit, kao što je pojam ljudskog bića. Saglasnost, s druge strane, predstavlja čin intelekta kada on donosi određeni sud na osnovu kojeg se može prisvojiti istinska vrednost; u stvari, konceptualizacija se u islamskoj filozofiji određuje pre svega kontrastom sa saglasnošću. Stoga, bilo koji čin znanja koji ne dovodi do prisvajanja istinske vrednosti tvrdnje koja se na njega odnosi, biće samo delo konceptualizacije, a ne i saglasnost. Bolje rečeno, islamski filozofi povezuju saglasnost sa potvrdom ili odricanjem postojanja razmatranog predmeta ili do suda da on postoji u određenom stanju sa određenim svojstvima. Stoga, saglasnost pretpostavlja neki čin koji prethodi konceptualizaciji iako konceptualizacija ne pretpostavlja saglasnost. Godina izdavanja: 1858.
Conceptualization is the act of the mind by which it grasps singular (though not necessarily simple) essences or quiddities, such as the concept of 'human being'. Assent, by contrast, is the act of the intellect whereby it makes a determinate judgment to which a truth-value can be assigned; in fact, conceptualization is defined in Islamic philosophy principally by contrast with assent. Thus, any act of knowledge that does not entail the assignment ofa truth-value to the proposition that corresponds to it will be an act of conceptualization alone, not assent. More specifically, the Islamic philosophers link assent to the affirmation or denial of the existence of the thing conceived, or to the judgment that it exists in a certain state, with certain properties. Thus, assent presupposes some prior act of conceptualization, although conceptualization does not presuppose assent. Year of publishing: 1858.
arapski
2012-03-20T08:35:26.973Z
Ovo delo je licencirano pod uslovima licence
Creative Commons CC BY 2.0 AT - Creative Commons Autorstvo 2.0 Austria License.
http://creativecommons.org/licenses/by/2.0/at/legalcode