Qasida
ibn al-Gazari aš-Šafi'i, Muhammad
ibn Hasi Bahlul, Umar
The 28-character Arabic alphabet developed from a script used to write NabataeanAramaic. Because Arabic had different consonants than Aramaic, diacritical dots came to be used to eliminate ambiguous readings of some letters, and these remain a feature of the script. Arabic is written from right to left. The letters denote only consonants, though the symbols for w, y, and (historically) the glottal stop do double duty as vowel letters for long u, i, and a. Additional diacritics, representing short vowels (or the lack thereof), case endings, and geminate (duplicate) consonants, are normally employed only for the text of the Qur'an, for primers, or in instances where the reading might otherwise be ambiguous.
Arapski alfabet sa dvadesetosam slova razvio se od pisma kojim se pisao nabatejski aramejski. Pošto je arapski imao drugačije suglasnike od aramejskog, dijakritičke tačke su na kraju korišćene da bi se izbegla višesmislenost nekih slova i one ostaju obeležje pisma. Arapski se piše zdesna nalevo. Slova obeležavaju samo suglasnike iako znaci za w, y i (u istorijskom smislu) bezvučni ploziv dobijaju dvostruku ulogu kao slova kojima se beleže dugo u, i, i a. Dodatni dijakritički znaci koji predstavljaju kratke samoglasnike (ili njihov nedostatak), padeški završeci i podvostručeni suglsnici koriste se samo za kuranski tekst, školske udžbenike ili u slučajevima gde bi se tekst mogao drugačije protumačiti.
arapski
2012-03-19T14:09:46.282Z
Ovo delo je licencirano pod uslovima licence
Creative Commons CC BY 2.0 AT - Creative Commons Autorstvo 2.0 Austria License.
http://creativecommons.org/licenses/by/2.0/at/legalcode